در لحظه اى که خدیجه پستان در دهان کوچک وى مى نهد، چشمه ى جوشان مهر مادرى مى جوشد،
فاطمه براى مادرش تنها یک دختر نیست، همه چیز اوست، وجودش، آرزوهایش، رؤیاهایش و ارمغانش به شوىِ رنجبرش هست.
به خاطر همین، خدیجه- که تاکنون هیچکدام از دختران پیشینش را شیر نداده، و آنها را به دایه سپرده بود- فاطمه را شیر مى دهد. این گونه است که فاطمه با نُه نام متولد مى شود.
او را «فاطمه» مى نامند، زیرا آفریدگار وى را از تباهیهاى زمین جدا کرده،
او را فاطمه نام نهادند، زیرا پروردگار او شیفتگان و تبارش را از آتش دوزخ «جدا» کرده است.
او را «حورا» مى گویند خدایش خواست وى ..... ادامه مطلب
