حسینیه آینه ها

خطبه حضرت زهرا در مسجد مدینه-بخش اول

« ستایش و سپاس

ستایش خدا را بر آن چه ارزانی فرمود،

و شکر او را بر آن چه الهام کرد،

سپاس بر آنچه از پیش عطا فرمود؛

از نعمت های بی منتهایش که بر ما آغازید

و عطاهای فراوانی که بخشید،

و مواهب کامله ای که پیاپی پاشید،

نعمت هایی که از شمار بیرون، و جبرانش از توان افزون، و درک انتهایش غیر مقدور است.

بندگان را برای فزونی نعمت ها و دوام عطا یا به شکر خویش، و بر نعمت هایی فراوان و سرشارش به ستایش خویش فراخواند، و درخواست پیاپی را مایه ی افزایش بیش تر نعمت ها قرار داد.»

ادامه خطبه در پست های آتی ...

 پی نوشت:

این خطبه آنگاه خوانده شد که ابوبکر و عمر تصمیم نهایی خود را در مورد غصب فدک از حضرت زهرا علیهاالسلام گرفتند و این خبر به آن حضرت رسید، سر خود را پوشاند و لباسی بر تن کرد، و به همراه زنانی از خویشان و یاران خود برای اعتراض به ابوبکر، راه افتاد. هنگام راه رفتن، لباس حضرت به زمین کشیده می شد و پایین لباس زیر پایش می رفت، راه رفتن وی چنان بود که گویا پیامبر صلی الله علیه و آله راه می رود.

ابوبکر با جمعی از مهاجران و انصار و دیگر افراد نشسته بودند که حضرت وارد شد، با آمدن وی پرده ای میان او و مردم آویخته شد. حضرت زهرا علیهاالسلام نشست و چنان ناله از سوز دل سر داد که تمامی مردم را به گریه واداشت و مجلس را به خروش آورد.

آنگاه لحظه ای درنگ کرد تا صدای ناله های مردم به خاموشی گرایید و از جوش و خروش افتاد. با آرامش مجلس، حضرت صحبت خود را با حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر آغاز کرد. مردم (با شنیدن نام پیامبر صلی الله علیه و آله) بار دیگر شروع به گریه کردند، و حضرت برای بار دوم ساکت شد، و هنگامی که مردم آرام گرفتند، صحبت خود را از سر گرفت و خطبه خویش را خواند، خطبه ای که در فصاحت و بلاغت، نظیر خطبه های نهج البلاغه است.

اینجاست که می شود فهمید به راستی علی و فاطمه، هردو کفو همدیگر بوده اند.

#حضرت_زهرا #حضرت_فاطمه #حسینیه #حسینیه_آینه_ها #خطبه_فدکیه #14معصوم #14آینه  #aayeneha  #fatima_zahra